Onvoldoende vertrouwen in integrale bekostiging

De contractering tussen zorggroepen en zorgverzekeraars verloopt als gevolg van het gebrek aan transparantie moeizaam. Zorgverleners en zorggroepen zijn daarentegen wel positief over integrale bekostiging. Wel blijkt twee jaar na invoering van het systeem dat zorgverzekeraars de zorg voor COPD en vasculair risicomanagement vaker contracteren. De integrale bekostiging voor diabetes is vrijwel landelijk dekkend.

Verder blijkt uit de tweede rapportage van de evaluatiecommissie Integrale Bekostiging dat zorggroepen geen misbruik maken van ‘marktmacht’. Ook vindt er geen uitsluiting plaats van complexe patiënten en evenmin zou er sprake zijn van negatieve gevolgen voor de niet integraal bekostigde zorg.

De commissie concludeert echter ook dat patiënten nog geen integrale bekostiging ervaren: zelfmanagement en zorgplannen komen nog weinig van de grond. Het principe van integrale bekostiging stuurt aan op samenhangende zorg per aandoening. Bij patiënten met meerdere chronische aandoeningen kan dit juist versnipperend werken, waarschuwt de commissie.

Diëtisten

Ook verschuiven, als gevolg van integrale bekostiging, taken in de eerste lijn. Zo blijken bij integraal bekostigde zorg met name diëtisten buiten de boot te vallen. Praktijkondersteuners nemen veelal de voedingsvoorlichting voor diabetespatiënten op zich.

Doordat het oude en het nieuwe systeem van ketenbekostiging nog naast elkaar bestaan leidt dit bovendien tijdelijk tot een dubbele administratie en dus extra werk.

De evaluatiecommissie Integrale Bekostiging is tegelijk met de invoering van het systeem in 2010 ingesteld door de minister van VWS. De eindrapportage van de commissie verschijnt medio 2012. De commissie bestaat uit huisartsen en bestuurders van Diamuraal Eemland en de Ondernemende Huisarts, onderzoekers van Nivel, Tranzo/Universiteit van Tilburg, het Academisch ziekenhuis Maastricht en iBMG van de Erasmus Universiteit Rotterdam.