Nieuw middel voor oogafwijkingen bij ziekte van Graves

Het positieve advies van de CHMP is gebaseerd op studies waaruit blijkt dat teprotumumab positieve effecten heeft bij patiënten met oogafwijkingen bij de ziekte van Graves. Na 24 weken was het uitpuilen van de ogen minder bij de behandelde groep ten opzicht van de placebogroep. Ook de mate van ontstekingen was minder.

Teprotumumab remt de werking van zogenaamde orbitale fibroblasten. Deze cellen zijn aanwezig in het bindweefsel van de oogkas. Door de auto-immuunactivering van deze cellen te blokken, remt het de ontwikkeling en progressie van de oogziekte.

De meest voorkomende bijwerkingen die bij teprotumumab optreden zijn spierspasmen, diarree, alopecia, hyperglykemie, vermoeidheid, misselijkheid en hoofdpijn. Ook kan ernstige gehoorbeschadiging optreden, waaronder gehoorverlies, dat in sommige gevallen permanent is. In preklinische studies is gezien dat het middel risico's kan opleveren voor de ontwikkeling van de foetus. Er zullen aanvullende risicobeperkende maatregelen worden genomen.

Weinig behandelopties

De behandelingsopties voor matige tot ernstige oogafwijkingen bij de ziekte van Graves zijn beperkt. De meeste patiënten worden behandeld met corticosteroïden en sommige patiënten hebben meerdere reconstructieve operaties nodig.

Oogafwijkingen bij de ziekte van Graves, ook wel oogziekte van Graves genoemd, is een zeldzame auto-immuunziekte. Het veroorzaakt ontstekingen van spieren, vetweefsel en andere weefsels rond en achter de ogen. Dit kan ervoor zorgen dat de ogen uitpuilen. Ook andere symptomen kunnen optreden, waaronder gezwollen oogleden, roodheid en irritatie van de ogen, oogpijn, dubbelzien en terugtrekking van het ooglid. In ernstige gevallen kan de aandoening verlies van gezichtsvermogen en misvorming van het gezicht veroorzaken.