Beperkte plaats voor H2-antagonisten bij maagklachten

Een behandeling met antacida blijft de eerste stap bij de medicamenteuze therapie van een eerste episode van maagklachten, volgens het NHG. Tweede keus is sucralfaat. In de vorige versie van de standaard uit 2021 werd geadviseerd het antacidum of sucralfaat bij onvoldoende effect na twee tot vier weken te vervangen door een H2-antagonist. Deze stap wordt in de herziene standaard overgeslagen.

Bij onvoldoende effect van een antacidum of sucralfaat adviseert de herziene standaard een protonpompremmer (PPI) in te zetten. Dit kan na een negatieve H. pylori-test, zodat vooraf H. pylori als mogelijke oorzaak van de klachten is uit te sluiten.

Een PPI wordt bij voorkeur kortdurend gebruikt, vanwege mogelijke bijwerkingen op de lange termijn. Daarnaast is het lastig om na langdurig gebruik te stoppen met de PPI vanwege reboundklachten.

Noodzakelijk NSAID-gebruik

Ook is de plaats van H2-antagonisten bij maagklachten en noodzakelijk gebruik van een NSAID ingeperkt. De herziene standaard adviseert in deze situatie een PPI toe te passen, terwijl in de vorige versie werd geadviseerd een H2-antagonist in te zetten.

Toch blijven H2-agonisten op basis van effectiviteit in sommige gevallen een goed alternatief. Cimetidine en famotidine kunnen bijvoorbeeld worden toegepast bij patiënten die deze middelen in het verleden hebben gebruikt en daarmee goede ervaringen hebben. Zij moeten de tabletten voor de nacht innemen of, bij tweemaal daags gebruik, ’s ochtends en voor het slapengaan.