Risicocommunicatie over bijwerkingen moet beter

Wat was de aanleiding?

“Dit onderzoek is in samenwerking met het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen uitgevoerd. Doel was beter zicht te krijgen op het effect van Direct Healthcare Professional Communications (DHPC’s) in het algemeen en een voorstel te maken om de huidige risicocommunicatie te verbeteren. Van voorvallen zoals de ‘rofecoxib-casus’ en de ophef over het verhoogde tromboserisico van de anticonceptiepil weten we dat zorgverleners DHPC’s te weinig lezen en dus niet opvolgen. De waarschuwingsbrieven zijn gericht op het waarborgen van veilig en doelmatig gebruik van geneesmiddelen.”

Wat hebt u onderzocht en gevonden?

“Bij een grote groep middelen met een DHPC zagen we in een derde van de gevallen een aanzienlijke daling van het langetermijngebruik en in de helft een daling van het gebruik op korte termijn. De DHPC’s bleken voornamelijk effect te hebben (dus meestal als afname in het gebruik) wanneer de informatie goed was gestructureerd en wanneer deze zeer ernstige bijwerkingen betroffen. Zorgverleners ontvangen informatie over bijwerkingen het liefst via e-mail van een onafhankelijke bron. Een extra e-mail bleek het effect (bijvoorbeeld overleg met collega’s) met die van de schriftelijke DHPC te versterken.”

Wat betekenen deze resultaten?

“Risicocommunicatie over bijwerkingen van geneesmiddelen moet worden verbeterd door de aanpak van meerdere factoren, bijvoorbeeld door te communiceren via e-mail en onafhankelijke bronnen. Zorgverleners en beroepsverenigingen moeten worden betrokken bij de opstelling van de DHPC’s. Meer aandacht is nodig voor structuur in de informatie en meer nadruk is nodig op de ernst van het veiligheidsprobleem.”