Onrust over nieuwe dure medicijnen

Het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) gaat de komende vier jaar alle recent toegelaten dure medicijnen beoordelen op hun effectiviteit in verhouding met de prijs. Dat treft openbare apothekers niet. Het college toetst alleen de ongeveer veertig dure medicijnen die ziekenhuizen voorlopig aan patiënten voorschrijven. Dat zegt een CVZ-woordvoerder in reactie op twee conceptadviezen aan VWS-minister Schippers. In beide rapporten raadt het CVZ de minister aan medicijnen voor de ziekte van Pompe (alglucosidase alfa; Myozyme) en de ziekte van Fabry (agalsidase alfa; Replagal en Fabrazyme) niet meer te vergoeden vanaf 2013. Maar het CVZ zegt ‘niet extra scherp’ te gaan letten op geneesmiddelen die via de openbare apotheek worden verstrekt: “Dat is niet gepland”, aldus de woordvoerder.

Voor de medicijnen tegen de ziekte van Pompe en de ziekte van Fabry heeft het CVZ gezegd dat ze te duur zijn in verhouding met hun gezondheidswinst. Zo levert Myozyme voor een patiënt met de niet-klassieke vorm van de ziekte van Pompe na een behandeling van veertig jaar ongeveer twee extra levensjaren op, stelt het CVZ. Dat kost per patiënt 16 à 28 miljoen euro.

Antistolling

Critici uit de zorgwereld menen dat het CVZ wellicht om vergelijkbare kostenmotieven lang wacht voor ze een besluit neemt over vergoeding uit het basispakket voor de orale antistollingsmiddelen Pradaxa (dabigatran; Boehringer Ingelheim) en Xarelto (rivaroxaban; Bayer). De huidige antistollingsmiddelen kosten rond drie euro per persoon per maand, Pradaxa en Xarelto kosten 80 à 135 euro per persoon per maand, heeft het CVZ berekend. Toelating zou een jaarlijkse extra kostenpost zijn van 160 à 310 miljoen euro.

Toch zijn de hoge kosten van de nieuwe antistollingsmiddelen niet doorslaggevend voor het besluitvormingstraject, zegt het CVZ. Het proces neemt meer tijd in beslag, omdat de werking nieuw is, stelt de woordvoerder. “Bovendien gaat het om een complexe aandoening. Ook zijn er serieuze bijwerkingen gemeld.” Vorig jaar meldde Boehringer Ingelheim dat haar middel wereldwijd 260 mensen het leven had gekost.

In De Telegraaf lieten vier cardiologen en een farmacoloog weten dat het CVZ en minister Schippers moeten opschieten, omdat uitblijven van goedkeuring per jaar minimaal 600 doden en duizenden ziekenhuisopnames betekent. In het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde bekritiseren Koos Brouwers, Ele Visser en Maarten Beinema de Gezondheidsraad, die onlangs een ‘gedoseerde introductie’ adviseerde. De schrijvers hekelen dit advies, omdat de “voordelen van NOAC’s worden onderbelicht en de nadelen – risico op bloedingen, hogere kosten en gevolgen voor trombosedienst – worden overbelicht. Niemand durft het hardop te zeggen, maar de grote impact van het toelaten van NOAC’s op het geneesmiddelenbudget lijkt een belangrijke reden de Gezondheidsraad advies te vragen over de therapeutische waarde van NOAC’s.”