Met prednisolon behandelde muizen niet insulineresistent

Wat was de aanleiding?

“Veel patiënten moeten chronisch systemische glucocorticosteroïden zoals prednisolon gebruiken. Bijvoorbeeld als zij last hebben van chronische ontstekingsziekten als inflammatoire darmziekten of artritis. Jammer genoeg hebben deze middelen veel bijwerkingen. Zo is een bekende bijwerking van prednisolon insulineresistentie. We wilden onderzoeken op welke manier prednisolon invloed heeft op het glucosemetabolisme.”

Wat hebt u onderzocht?

“We hebben bij muizen behandeld met prednisolon en controlemuizen de insulineresistentie bepaald. Daarvoor hebben we glucose gelabeld met een stabiele isotoop. De insulineresistentie hebben we gemeten met de hyperinsulinemische euglykemische clamptechniek, de gouden standaard, maar in de praktijk lastig uitvoerbaar. Verrassend genoeg bleken de muizen behandeld met prednisolon niet insulineresistent te zijn, ondanks dat we wel een stijging zagen in de vaste glucosewaarden en vaste insulinewaarden.”

Hoe komt dit?

“We zagen dat naast insuline ook de hormonen leptine en fgf21, die ook betrokken zijn bij de energiehuishouding, in verhoogde concentraties aanwezig waren. Deze hormonen worden door prednisolon geüpreguleerd. Mogelijk is dit een van de mechanismen waarop prednisolon het glucosemetabolisme beïnvloedt. Het is nu zaak om het moleculaire mechanisme duidelijk te krijgen in een diermodel dat beter aansluit bij de mens.”