Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

TNF-remmer vermindert diabetesrisico

PW Magazine 44, jaar 2011 - 04-11-2011
Patiënten met reumatoïde artritis of psoriasis die TNF-remmers gebruiken, hebben een kleiner risico op diabetes dan patiënten die andere, niet-biologische DMARD’s gebruiken.
TNF-remmer vermindert diabetesrisico

Dit blijkt uit een studie onder bijna 14.000 Amerikaanse en Canadese patiënten [JAMA. 2011;305(24):2525-31].

Patiënten met systemische ontstekingen hebben een verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen. Dit risico wordt gedeeltelijk veroorzaakt door een direct effect van de ontsteking op atherosclerose. Een toename en een versnelde ontwikkeling van cardiovasculaire risicofactoren, zoals diabetes mellitus, speelt waarschijnlijk ook een rol. Ontsteking kan via diverse mechanismen leiden tot insulineresistentie en diabetes. De cytokines tumornecrosefactor alfa (TNF-alfa) en interleukine 6 lijken de werking van insuline op receptorniveau te blokkeren. C-reactieve proteïne en plasminogen-activator inhibitor-1 hebben een negatief effect op insulinesensitiviteit.

Reumatoïde artritis en psoriasis zijn voorbeelden van systemische ontstekingsaandoeningen die patiënten predisponeren voor insulineresistentie, waardoor zij meer risico lopen op diabetes. Disease-modifying antirheumatic drugs (DMARD’s) zoals TNF-remmers werken anti-inflammatoir en vormen een onderdeel van de behandeling van deze twee aandoeningen. Systemische ontstekingsremming met deze middelen zou dus ook het risico op diabetes moeten verkleinen.

Deze hypothese wordt versterkt door diverse studies waaruit blijkt dat TNF-remmers insulineresistentie verbeteren. Ook is er een onderzoek dat laat zien dat hydroxychloroquine het risico op diabetes verlaagt bij patiënten met reumatoïde artritis.

De nieuwe studie onderzoekt het aantal nieuwe diabetesgevallen bij patiënten met reumatoïde artritis of psoriasis in vier groepen: gebruikers van TNF-remmers, gebruikers van methotrexaat (zonder TNF-remmers of hydroxychloroquine), gebruikers van hydroxychloroquine (zonder TNF-remmers of methotrexaat) en gebruikers van andere niet-biologische DMARD’s (zonder TNF-remmers, methotrexaat of hydroxychloroquine). Na een gemiddelde follow-up van 5,8 maanden bleek de incidentie per duizend personenjaren respectievelijk 19,7, 23,8, 22,2 en 50,2 te zijn.

Document acties

Back to top