Candesartan beter bij hartfalen
Patiënten met hartfalen die behandeld worden met candesartan, hebben minder kans te overlijden dan patiënten die losartan krijgen. Dit blijkt uit een studie van Zweedse cardiologen [JAMA 2011;305(2):175-82].
Angiotensine-II-antagonisten (AII-antagonisten) verminderen de cardiovasculaire mortaliteit en het aantal ziekenhuisopnames door hartfalen bij patiënten met hartfalen die een verminderde linkerventrikelejectiefractie (LVEF) hebben. Uit studies blijkt dat zowel bij gebruikers van ACE-remmers als bij patiënten die deze middelen niet gebruiken, toevoeging van candesartan of valsartan minder sterfte en minder ziekenhuisopnames geeft door hartfalen. Voor losartan echter werd geen verschil met captopril gevonden voor deze eindpunten.
Diverse cardiologische verenigingen bevelen het gebruik van AII-antagonisten aan bij hartfalen met een verminderde LVEF. Maar welk middel binnen deze groep de voorkeur heeft, wordt niet gespecificeerd. Er zijn aanwijzingen dat de verschillende AII-antagonisten een afwijkende effectiviteit hebben. Toch zijn er nooit studies geweest die middelen uit deze groep onderling vergeleken.
Candesartan heeft een hogere bindingsaffiniteit voor de AT1-receptor (vier bindingsplaatsen) vergeleken met losartan (twee bindingsplaatsen) en is effectiever in het verlagen van de bloeddruk, zo blijkt uit onderzoek. Ook geeft dit middel waarschijnlijk minder hartfalen indien het als antihypertensivum wordt gebruikt. Bij oudere patiënten met hartfalen gaf losartan bovendien meer sterfte dan andere AII-antagonisten.
In Zweden bestaat een database van ruim 30.000 mensen met hartfalen. Voor de studie hebben de cardiologen 5139 patiënten behandeld met candesartan of losartan. De gemiddelde leeftijd van de patiënten was 74 jaar en 61% was man. Na een en vijf jaar werd gekeken hoeveel mensen in beide groepen nog in leven waren. Na een jaar bleek 90% van de patiënten die candesartan kregen nog te leven terwijl in de losartangroep 87% nog in leven was. Na vijf jaar waren deze aandelen respectievelijk 61% en 44%. De hazardratio voor de sterfte voor losartan vergeleken met candesartan bedroeg 1,43.
Verder bleek er geen verschil te zijn tussen de subgroepen met een LVEF van minder dan 40% en meer dan 40%. De studie had enkele tekortkomingen. Zo was het geen gerandomiseerde studie en was het bij de patiënten niet duidelijk wat de primaire indicatie was: hypertensie, hartfalen of diabetes.
Jammer voor de Nederlanders.
Zorg en Zekerheid heeft dit jaar een contract, tekenen bij het kruisje want aan onderhandelen doen ze niet, met daarin een eerste aanzet tot verplichte farmacotherapeutische substitutie. Ook de KNMP zelf is er blijkens het "Witboek" niet vies van; doelmatig omgaan met de beschikbaar gestelde schaarse middelen is van eminent belang.
Z en Z komt met malus voor de apotheker indien losartan binnen het cluster AT2 onder een bepaald percentage blijft. Het mini maxi wmg tarief is ruim voldoende en stimuleren van farmacotherapeutische substitutie door apotheekhoudenden kan daarom heel goed door met een malus te komen.
Medische Noodzaak, Medische Indicatie of nieuwe inzichten doen er niet toe. Plexus is de adviseur bij Z en Z.
Artsen krijgen een bonus indien zij losartan voorschrijven. Zo gaat dat in dit land.
Dit krijg je als de zorgverzekeraar op de stoel van de professional gaat zitten, daarin gesteund en gestimuleerd door de monetair geschoolde economen bij de NZa en VWS.
Als een pil rond is, wit is en via de mond wordt ingenomen is het losartan.
Met de aankomende wijziging op de aanspraak op zorg, oa. geneesmiddelen, vervalt de positieve lijst en krijgen de zorgverzekeraars de volledige zeggenschap over de keuze van geneesmiddelen voor welke aandoening.
De Zvw is functioneel omschreven en dat zullen we in dit land weten ook.