Boceprevir aanwinst bij hepatitis C

Meer dan 170 miljoen mensen wereldwijd hebben een infectie met chronische hepatitis C. De standaardbehandeling is een combinatie van peginterferon en ribavirine. Het doel van de behandeling is om een sustained virological response (SVR) te behalen. Het virus wordt dan dusdanig onderdrukt dat het ondetecteerbaar is.

Helaas kan met de standaardbehandeling slechts bij maximaal 50% van de patiënten een SVR behaald worden. Indien patiënten echter besmet zijn met het hepatitis-C-virus genotype 1 – en daarnaast bepaalde karakteristieken hebben zoals gevorderde fibrose, diabetes, neveninfectie met hiv of van het negroïde ras zijn – dan is de behandeling effectief bij minder dan 30%. Veel patiënten hebben dus beperkte behandelopties.

Onderzoek bij hepatitis C richt zich vooral op direct-werkende antivirale middelen. Boceprevir is een serineproteaseremmer die reversibel bindt aan de NS3-regio op het virale genoom van hepatitis C. In fase-2-studies heeft dit middel zijn effectiviteit bewezen bij zowel patiënten met infectie van hepatitis C genotype 1 die nog niet eerder behandeld zijn, als patiënten die al wel eerder behandeld zijn. Om resistentie te voorkomen, moet het middel altijd in combinatie met peginterferon + ribavirine gegeven worden.

De Amerikaanse onderzoekers hebben 159 negroïde patiënten en 938 niet-negroïde patiënten, die niet eerder behandeld waren voor hun hepatitis-C-infectie, onderverdeeld in drie groepen [N Engl J Med. 2011;364(13):1195-206]. Alle groepen kregen de eerste vier weken de standaard­behandeling met peginterferon alfa-2b + ribavirine. Vervolgens kreeg de eerste groep placebo plus de standaardbehandeling gedurende 44 weken.

Groep twee kreeg boceprevir samen met de standaardbehandeling gedurende 24 weken. Indien zij tussen week 8 en week 24 nog detecteerbare virusdeeltjes hadden, werden zij nog twintig weken doorbehandeld met placebo plus de standaard­behandeling. Groep drie kreeg boceprevir met de standaardbehandeling gedurende 44 weken.

Bij de niet-negroïde mensen werd een SVR behaald bij 40% in groep 1, 67% in groep 2 en 68% in groep 3. Bij de negroïde-groep waren de scores respectievelijk 23%, 42% en 53%. Anemie leidde tot dosisverlagingen bij 13% in de controlegroep en 21% in de boceprevirgebruikers, en staken bij respectievelijk 1% en 2%.