Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Iets minder raadsel in ‘black box’

Perspectief voor therapeutic drug monitoring van andere ic-medicatie.

PW45 - 06-11-2020 | door Maarke Roelofs
Foto Marieke de Lorijn
AIOS ziekenhuisfarmacie Tim Smeets wilde eindelijk wel eens weten hoe vancomycine zich gedraagt bij dialysepatiënten op de intensive care. Hij meet daartoe het antibioticum in restmateriaal uit bloedgasspuitjes. “Zo kunnen we nagaan of het juiste target wordt behaald.”
Iets minder raadsel in ‘black box’

Tim Smeets houdt patiënten op de intensive care (ic), die vancomycine gebruiken én dialyse ondergaan, nauwlettend in de gaten. “Een dialyseapparaat is één grote black box qua invloed op de vancomycinespiegel. Weinig is bekend over wat gebeurt als dit antibioticum dan wordt toegediend. Halen we wel altijd het gewenste target om de bacterie te killen?”
Die vraag vormde de start van Smeets registratieonderzoek voor zijn opleiding tot ziekenhuisapotheker in het Erasmus MC in Rotterdam. Hij dook in de werking van het continue dialyseapparaat: de CVVDH(F). “In de literatuur staan allerlei adviezen, maar de data zijn heterogeen. Het gaat over diverse apparaten en toedienwijzen. Daarbovenop variëren de gemeten parameters.”
“Vancomycine wordt veel gebruikt op de ic”, licht Smeets toe. “Vanaf dag één wil je precies in de gaten kunnen houden wat na aankoppeling van een dialyseapparaat met de spiegel gebeurt. Wat doet het als we het filter vervangen? Moeten we dan meer of minder geven, et cetera.”

BLOEDGASSPUITJES

Smeets besloot in overleg met intensivisten en klinisch chemici, aan te haken op een bestaand fenomeen: bloedgasspuitjes. “Dagelijks wordt op verschillende momenten bloed afgetapt bij ic-patiënten voor een bloedgasbepaling. In het restmateriaal bepalen we nu na 6, 12, 18 en 24 uur de vancomycinespiegel.” Duurzaam en ontlastend voor de patiënt.
“Door ureum en calcium op hetzelfde moment te meten in de bloedgasspuitjes als het ultrafiltraat van de dialyse, kan je de sieving-coëfficiënt berekenen. Daarmee bepaal je – samen met eventuele eigen klaring van de patiënt – de totale vancomycineklaring en vervolgens kan je nagaan of je het juiste target behaalt om de bacterie te kunnen doden.”
De methode biedt perspectief voor therapeutic drug monitoring van andere geneesmiddelen op de ic, aldus Smeets “Het zou mooi zijn als we die handelingen ook voor andere apotheekbepalingen kunnen standaardiseren en daarmee de invloed van het dialyseapparaat kunnen onderzoeken.”

Document acties

Back to top