Beleidsprogramma’s zorgen voor samenhang

Brigit van Soest is programmamanager Medicatieveiligheid. Ze legt het belang van deze programma’s uit: “De veiligheid van de zorg moet nog verder omhoog, met minder medicatiegerelateerde patiëntschade en ziekenhuisopnames (HARMs). Daarnaast moet de verleende zorg transparanter. Januari 2012 komt een nieuwe bekostigingsstructuur waar we ons nu al goed op moeten voorbereiden. Het brengt een hoop veranderingen voor de praktijk met zich mee.”

Programmamanager Farmaceutische Zorg Beatrijs Willems vult aan: “De programma’s moeten zorgen voor samenhang in alles wat apothekers dit jaar moeten regelen.
Het veld bieden we concrete handvatten, zoals richtlijnen, toolkits, scholingen, online rapportages, et cetera. De KNMP brengt een gezamenlijke agenda uit; wat kan het veld verwachten en wanneer. Apothekers moeten het werk uiteindelijk doen, maar we helpen ze hierbij.”

Patiëntgerichte zorg

Farmaceutische Zorg gaat over de basis; werken volgens richtlijnen, vastleggen van geleverde zorg en deze inzichtelijk kunnen maken aan patiënten, toezichthouders, verzekeraars en de apotheker zelf. Dit programma moet helpen apothekers klaar te stomen voor 2012. Medicatieveiligheid is specifieker, het biedt tools om nog veiligere zorg te kunnen leveren. De focus van dit programma ligt op de hoogste risico’s, namelijk die van patiënt (zoals met verminderde nierfunctie), proces (zoals medicatieoverdracht) en pil (zoals antistollingsmedicatie). “We gaan en moeten ook steeds meer van geneesmiddelgerichte zorg naar patiëntgerichte zorg. Denk vanuit de patiënt en diens dossier, niet vanuit het recept en het geneesmiddel”, benadrukt Van Soest. “Een goede samenwerking en gegevensuitwisseling tussen zorgverleners is een randvoorwaarde voor het kunnen uitvoeren van een goede medicatiebewaking, gericht op de individuele patiënt. Denk aan labwaarden maar ook bijvoorbeeld aan contra-indicaties. Het patiëntendossier wordt hierdoor verder opgebouwd zodat de patiënt vervolgens ook weer betere begeleiding kan krijgen. Het programma Medicatieveiligheid moet ervoor zorgen dat initiatieven op dit gebied samenhang hebben en aansluiten bij de behoeftes van het veld. Daarnaast is het cruciaal dat randvoorwaarden, zoals goede ICT-ondersteuning en volledigheid van het dossier, ingevuld worden.”

Vergoeding van zorg

“Het vak van apotheker verdiept en versterkt zich, de politiek en maatschappij vragen daar ook om”, legt Willems uit.
“Het aantal chronisch zieken neemt toe, we worden ouder en de zorg wordt complexer. Je bent meer met de patiënt bezig. Daarbij is het van belang veel contact te hebben met andere zorgverleners en je in jouw rol als zorgverlener te laten zien. De patiënt heeft er baat bij. En niet onbelangrijk, deze manier van werken en denken zorgt ervoor dat je als apotheker straks je geld verdient. Vanaf januari 2012 wordt de zorg van de apotheker immers vergoed op basis van de prestaties farmaceutische zorg van de NZa.”

Praktijk

De KNMP ontwikkelt diverse richtlijnen, is initiatiefnemer van de Taskforce medicatieveiligheid Caresector en van nog tal van andere projecten. Toch zijn de programma’s en de onderdelen daarvan geen ‘KNMP-ding’. “Natuurlijk is dit niet iets wat we apothekers opleggen”, vertelt Willems. “We doen het samen met het veld. We werken onder andere samen met de SIG’s en Het Implementatie Platform en apothekers uit de praktijk nemen deel aan werkgroepen.”

En nu?

Apothekers kunnen nog niet met alles aan de slag omdat simpelweg nog niet alles gereed is. Van Soest: “Dit biedt wel de mogelijkheid om gefaseerd te werk te gaan. Zo is er al de KNMP Toolkit Medicatieoverdracht en kunnen apothekers deelnemen aan de Centrale Medicatie-incidenten Registratie. Hiermee maak je risico’s in het medicatieproces inzichtelijk zodat je hierop actie kan ondernemen. IGZ toetst momenteel al op de naleving van de Richtlijn Medicatieoverdracht. Apothekers zijn als het goed is daar al mee bezig. Dat geldt ook voor de KNMP richtlijnen die gereed zijn, zoals die voor diabetes en binnenkort ook voor COPD. Daar kunnen apothekers al mee werken.”

Maar zij kunnen nog meer doen. Willems: “De samenwerking met andere zorgverleners is van groot belang. Maak daarom goede afspraken. Met al deze activiteiten is de ene apotheker verder dan de ander.”