Jurysport

Ieder jaar weer krijgen we een berichtje hoe de verzekeraars ons op kwaliteit beoordelen. Terwijl je bij de een op het hoogste niveau staat, bungel je bij de ander helemaal onderaan. Dat lijkt meer op de jurering bij het songfestival, daar spelen vaak zaken mee die niets met kwaliteit te maken hebben. Besparingspotentieel is zo’n mooie en nietszeggende term; dat voelt als een onvoldoende bij een examen terwijl de goede antwoorden geheim blijven.

In de sport is een mooie oplossing gevonden. Van alle resultaten worden de onderste en bovenste geschrapt en vervolgens wordt het gemiddelde genomen. Zou dat bij de verzekeraars ook mogelijk zijn? Zodat er per apotheek één kwaliteits-score uitkomt? Daarmee ondervang je meteen het gebrek aan meetbaarheid bij een kleine verzekeraarspopulatie, omdat je in het buitengebied zit en daardoor nooit voldoende ‘punten’ kunt halen voor die ene verzekeraar. We behandelen tenslotte ook alle patiënten gelijk, op het preferentiebeleid na dan.

Heel interessant wordt de betrouwbaarheid van de scores; welke verzekeraar wijkt het meest van het gemiddelde af? Ik durf wel een gokje te wagen, maar zeg het niet; een soort besparingspotentieel. Kwaliteit van zorg en betrouwbare meting daarvan zijn belangrijk. En het is het betrouwbare dat nu wringt.