Zomerdrukte

Dat had ik niet meer scherp op mijn netvlies staan.

PW31/32 - 02-08-2019 | door Dinemarie Kweekel, ziekenhuisapotheker

“Zou jij deze hertentamens nog even willen nakijken voor je vakantie?” Oeps, dat had ik niet meer helemaal scherp op mijn netvlies staan… Ook zijn er gesprekken met studenten die ‘op de wip zitten’ voor het volgende studiejaar en moet de begroting voor die ene commissie nog af. Collega’s zijn met vakantie en o ja, wanneer gaan we die afwijkingen van de ISO-audit nou oplossen? Want ik zou het bijna vergeten, we zijn begin juli door de Raad van Accreditaties bezocht! Al met al is het een drukke en enerverende periode binnen ons apotheek-lab.

En bleef het daar maar bij; thuis merk ik een soort drang (dwang?) naar afronden, afsluiten, afscheid nemen. Toetsweek, slottoernooi, eindfeest, bedankjes voor de juffen; het is de laatste schoolweken één aaneenschakeling van ‘speciale’ evenementen. Dan ben je als ouder blij, als je weer rustig op je werk zit. (Ik snap inmiddels ook waarom die ene buurvrouw elke zomer een paar weken overwerkt thuis was.)

Maar al met al mag ik niet klagen; het is misschien druk, maar in elk geval geen saaie boel. De komende weken zal ik met mijn collega’s creatieve oplossingen verzinnen voor de zaken die tijdens de ISO-audit naar voren zijn gekomen. Als dat lukt, gaat de vlag uit en kunnen we binnenkort ons accreditatienummer op de deur hangen (M320).

Een ander mooi vooruitzicht zijn de eerste masterfarmaciestudenten die dit najaar zullen afstuderen in Leiden; mooi om daar als lid van de examencommissie een bijdrage aan te mogen leveren.

Nog even doorbijten dus de komende weken… en ik doe zoals elke zomer ‘poco poco’. Ofwel, alles op zijn tijd. Het wordt vanzelf weer september!

Document acties

E-mail
Print

gearchiveerd onder: Zomerdrukte, Ziekenhuisapotheker, Klagen, Dinemarie Kweekel

Vorige

Zorgverlenershart

Afgelopen week was ik aanwezig bij een multidisciplinair overleg in een verzorgingstehuis. Hierbij spraken we met drie van mijn cliënten. Aan de ene zijde van de tafel zaten de specialist ouderengeneeskunde, de huisarts en ik, en aan de andere zijde een verzorgende, een mantelzorger en de patiënt zelf. Deze rol voelde anders dan gebruikelijk, maar tegelijkertijd voelde ik mij zeer gelijkwaardig aan de andere zorgverleners.

Volgende

Knutselen

De baxterrol is een geweldige uitkomst voor oudere mensen. Ook mijn moeder ging door elkaar halen wanneer ze welke pil moest innemen en vergat of ze dat al wel of niet had gedaan. Meteen heb ik geregeld dat ook haar medicatie voortaan via de baxterrol in de brievenbus kwam. Lastig blijft wel dat de paracetamol en vitamine D niet in de rol zitten. Zij moet die zelf kopen. Gevolg is dat ze die dan ook regelmatig vergeet.

Back to top