Indicatiecode

De huisarts hoeft simpelweg maar de codes B4 of Medische Noodzaak toe te voegen en het recept voldoet voor de NZa.

Helaas weet menig apotheker uit ervaring dat de regels omtrent vergoeding niet zo makkelijk in elkaar steken. De apothekers houden bij deze werkwijze de verantwoordelijkheid om het recept te beoordelen en eventueel in te grijpen. Daarnaast blijven de zorgverzekeraars controleren op de rechtmatigheid van de afgeleverde genees- en hulpmiddelen. Zo zal het niet anders zijn bij deze zogenaamde lastenverlichting.

Wat mij betreft kan de vlag snel weer naar binnen worden gehaald. Het aantal formulieren zal drastisch verminderen, dat merkt vrijwel iedereen in de hedendaagse praktijk. Echter, de relevante administratieve lastenverlichting waarover wordt gesproken, kan beter worden beschreven als een relevante administratieve lastenverschuiving.

Voor de arts volstaat een B4-code, maar voor de apothekers volstaat dit niet. Zonder wisselfrequentie of indicatie kunnen wij nooit beoordelen of de voorgeschreven tien gaasjes worden ingezet bij langdurige en complexe wondzorg.

Als wij als apothekers toestaan dat slechts de indicatiecode volstaat, krijgen wij over twee jaar de spreekwoordelijke deksel op de neus. Als meedenkend apotheker wil ik graag meewerken aan administratieve lastverlichting in de zorg, maar alleen als wij hiervan ook mogen profiteren.