Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Langs bij terminale patiënt

Inbreng apotheker in palliatieve thuiszorggroep gewaardeerd.

PW39 - 25-09-2020 | door Cindy Reinders
Foto Benno Neeleman
Als lid van de palliatieve thuiszorggroep heeft Yvette van Deursen laten zien wat apothekers kunnen regelen en betekenen voor patiënten in de laatste levensfase. Ze is inmiddels hét aanspreekpunt in Tiel als het gaat om farmaceutische palliatieve zorg.
Langs bij terminale patiënt

Voor advies of hulp voor patiënten in de laatste levensfase, weten vele zorgverleners haar inmiddels te vinden. “Ze hebben allemaal mijn mobiele nummer en mogen me altijd bellen, ook na sluitingstijd”, zegt Yvette van Deursen, beherend apotheker van BENU Apotheek Passewaay en hét aanspreekpunt in Tiel voor farmaceutische palliatieve zorg.

Toen vier jaar geleden een palliatieve thuiszorggroep (PaTz) in Tiel werd opgericht – zoals op vele plekken in het land – trad zij direct toe. Deelname van een apotheker is niet gebruikelijk, maar ze kan het collega’s zeker aanraden. “Mijn inbreng wordt echt gewaardeerd, zo bleek tijdens de evaluatie na het eerste jaar.”

De zorg op dit vlak wilde Van Deursen graag verbeteren, nadat een man, wiens vader onverwacht naar huis was gestuurd om te sterven, aan de balie was ontploft. “Terwijl hij naar zijn vader wilde, moest hij enorm lang wachten in de apotheek en er bestond veel onduidelijkheid over de medicatie. Dat wil je iemand niet aandoen.”

Ongeveer eens per maand gaat ze, op verzoek van een arts, op huisbezoek bij een terminale patiënt. “Bijvoorbeeld om te kijken welke medicatie niet meer nodig is. Dat kan lastig zijn, afhankelijk van de fase; heeft iemand nog een halfjaar of twee dagen.”

SPOED

Wat ze daarnaast heeft gedaan, is het samenstellen van verschillende kant-en-klare pakketten die worden vergoed. “Zo kan ik bij spoed toch een katheterset leveren. En wat ook heel fijn is, is dat daardoor de kaderarts of oncologieverpleegkundige thuis een ascitespunctie kan uitvoeren. Patiënten bij wie dat nodig is, hoeven daardoor in hun laatste fase niet meer zo vaak naar het ziekenhuis.”

Erg mooi vond Van Deursen de nazorg die ze kon leveren bij een man die een dag ervoor zijn vrouw had verloren. “Hij was enorm geschrokken van het reutelen in de laatste minuten van haar leven. Het leek wel alsof ze verdronk en dat was extreem heftig geweest. Deze casus heb ik toen ook nabesproken in de PaTz-groep.”

Document acties

Back to top