Voetenklei

Op de radio hoorde ik een voormalig Tweede Kamer-politica vertellen over haar huidige functie in de Eerste Kamer. Ze vertelde dat ze nu daarnaast zij-instromer in het onderwijs is, en ze was trots op het feit dat ze nu ook met ‘de gewone mens’ in aanraking kwam. Ze keek terug op haar tijd in de Tweede Kamer en kwalificeerde zichzelf retrospectief als enigszins wereldvreemd en niet met de voeten in de klei. Want de dingen die ze bedachten in de Tweede Kamer, moesten ook echt worden uitgevoerd en daar werd toch niet altijd even goed over nagedacht. Nu deed ze dat wel. Wat een opluchting. Wijsheid komt met de jaren zullen we maar zeggen.