1982

Wel bijzonder zijn de ‘boeken’ zelf. Dit waren namelijk artsen-agenda’s van de firma Janssen en enorm geschikt voor een kind dat papier verslindt (zal mijn moeder gedacht hebben). De agenda uit 1982 boezemt mij nu ontzag in (1054 gram) en geeft een blik op vervlogen tijden. Glossybladen met foto’s en info over spécialités van weleer, en bovenaan elke pagina een ondoorgrondelijk spreekwoord of quote. Voorop een gouden print van het logo met hertje: een luxe agenda als spiegel voor die firma.

Maar ze is nooit gebruikt voor het beoogde doel. Destijds werden spreekuren al niet in een papieren agenda gepland. En voor privé-afspraken kies je een handzamer formaat. Kortom, niet zo’n duurzaam cadeau in onze ogen (even los van het feit dat reclame en gratis spullen nu terecht aan banden zijn gelegd).

Het zet je wel aan het denken, want: wat vinden wij nu gewoon en collega’s in 2050 hopeloos outdated? Is iedereen later aan de poly-pil? Printen mensen thuis hun eigen 3D-medicijnen? Is van elk geneesmiddel de ecologische footprint berekend? Ik ben benieuwd.