Omschakelen

Een goede tip van de communicatie-docent van de ApIOS-opleiding aangaande de substitutie van geneesmiddelen, was op de vraag: “Wat krijg ik nu weer? Weer een ander doosje?” te antwoorden “Dat klopt, wilt u daar iets over vragen?” Ik moest even schakelen toen ik dit hoorde. “Maar … dan begrijpt de patiënt toch niet waarom het gebeurt? Het lijkt dan net alsof het onze keus is om het te substitueren?” “Hoezo?”, was haar reactie. “We moeten stoppen met verdedigen waarover we zelf de keuzes niet maken.”

Wat een verademing bracht deze manier van kijken. Waarom gaan we hierover in gesprek als we het beleid niet maken? Natuurlijk is het mijn inziens wel van belang om vragen te beantwoorden als deze er zijn en een goede instructie te geven bij invasieve substituties. Want uiteindelijk helpen we de patiënt toch met het omschakelen naar de gesubstitueerde medicatie.

En wie weet is ook dit over vijf jaar weer net zo gewoon als de hedendaagse substitutie van alle generieke orale medicatie.