Langer leven

Meneer was onder behandeling van een internist en een cardioloog. De gesprekken met de specialisten waren kort en vooral veel te moeilijk. Ze waren bang dat de medicatie van de een de medicatie van de ander in de weg kon zitten; iedere specialist keek alleen maar naar zijn eigen voorgeschreven medicatie.
Beiden kwamen naar de spreekruimte en mevrouw deed het woord, mét een hele lijst met vragen. Daaruit bleek dat ze veel had opzocht, maar er weinig van had begrepen. Het werd vooral een gesprek van geruststellen – ja, de medicatie van beide specialisten kon samengaan – en uitleg in eenvoudige taal.
“Mijn man plast soms meer dan hij drinkt”, om een voorbeeld te noemen. Dit kon ik uitleggen met het voorbeeld van een volle blaas tijdens het zwemmen, doordat de nieren denken dat de bloeddruk oploopt.
Het drinken was toch een terugkerend thema. Ik kreeg de indruk dat ik werd gebruikt om van meneer een geheelonthouder te maken. Doorvragen leerde dat het gebruik van enkele glazen op een avond al was teruggebracht tot één glas wijn bij het eten.
Ik kreeg een glimlach van meneer toen ik zei dat stoppen met dat ene glas niet zou resulteren in een langer leven. Het zou wel langer lijken.