Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Euthanasie

PW 17 - 29-04-2016 | door Nada Al-Rubaiee
Regelmatig krijg ik euthanasie-aanvragen via mijn collega’s in Rotterdam die principieel tegen euthanasie zijn.
Euthanasie

Soms heeft dat met hun religieuze overtuiging te maken.

Onlangs kreeg ik het verzoek om een euthanasie-aanvraag te beoordelen van een jonge man met gemetastaseerd darmcarcinoom. Hij woonde samen met zijn bejaarde moeder, had veel pijn en braakte dag en nacht. Voor de moeder was het niet meer vol te houden. Zijn ondraaglijke pijn, de chemokuren die niet aansloegen en de mening van de artsen waren genoeg voor mij om de aanvraag goed te keuren.

Na het beoordelen van het dossier heb ik mijn collega gevraagd om de euthanasiekit te bestellen en af te leveren, maar zelfs dat weigerde hij, waardoor ik het hele proces tot het einde moest begeleiden. Gelukkig is de euthanasie de volgende dag in alle rust verlopen.

Toch is het voor degene die euthanasie moet verrichten een confronterend moment. Voor zowel arts als apotheker is het best een lastige taak. Je komt heel dicht bij de patiënt, zijn pijn en lijden.

Ondanks de last en stress beschouw ik het meewerken aan euthanasie-aanvragen als zeer eervol. In mijn ogen is euthanasie het beste wat de mensheid de laatste decennia heeft kunnen bedenken en verdient dit zeker een prijs, die niet onderdoet voor de Nobelprijs.

Euthanasie geeft de mens naar mijn mening het recht om een einde te maken aan zijn leven zonder een last te zijn voor anderen of hen pijn te doen.

Document acties

Reacties

03-05-2016 15:37
L. Emmer zegt:

"Zijn ondraaglijke pijn, de chemokuren die niet aansloegen en de mening van de artsen waren genoeg voor mij om de aanvraag goed te keuren."

Een apotheker mag weigeren euthanatica te leveren en hoeft hier bij mijn weten geen reden voor te geven. Met de huidige verwoordig lijkt het alsof Al-Rubaiee zelf ook zeggenschap heeft over het ondraaglijk, uitzichtloos en invoelbaar lijden. Dit is in de huidige wetgeving echter alleen voorbehouden aan de uitvoerend arts en de SCEN-arts.

In de huidige richtlijnen heeft een apotheker geen zeggenschap over het goedkeuren van een aanvraag, maar wordt een apotheker alleen geacht te zorgen voor goede materialen. Ik denk dat mw. Al-Rubaiee hier moet oppassen in haar verwoording: Ze kon zich verenigen met de wens of kon het in haar morele kompas plaatsen.

Ik ben nieuwsgierig: Zijn er collegae die een aanvraag van een bekende arts waar eerder mee is samengewerkt hebben geweigerd, ondanks dat de SCEN-arts van mening was dat aan alle zorgvuldigheidseisen waren voldaan?

Back to top