Geen flauw benul

Komt een man aan de balie … Op het recept: ‘Lipitor! MN!’ “De dokter in het ziekenhuis zee noch zo, laat je niet afschepen door diene apotheker met die goedkope troep. Dít moet je hebben!” Vastberaden blik, twee handen op de balie, naar voren neigend bovenlichaam. Je kent het wel: dit is niet het moment voor een uitgebreid moreel beraad, hoewel een lightversie ook nu zou kunnen helpen. Bijvoorbeeld om minstens onderscheid te maken tussen de verschillende betrokkenen, de onderlinge relaties en belangen.

Zo heeft deze patiënt waarschijnlijk geen flauw benul welke afwegingen allemaal voorbij komen bij de keuze tussen Lipitor! en atorvastatine. Belangrijker is dat hij zich niet realiseert dat hij die keuze zélf en goed geïnformeerd moet maken. Daar komt bij dat ik als apotheker de overtuiging moet hebben dat de patiënt alle relevante informatie heeft gekregen en begrepen.

De specialist zou benul kunnen hebben van alle afwegingen, maar lijkt die van de apotheker op voorhand te negeren. Dat kan onwil zijn, maar vaak genoeg blijkt dat ook op gebrek aan informatie terug te voeren. Vaak heeft de arts geen weet van de wettelijke verankering van het apothekersberoep en is hij onkundig van de plichten en verantwoordelijkheden binnen de behandelrelatie van patiënt en apotheker.

Zo maakte ik laatst mee dat na jaren gezamenlijk en eensgezind optrekken rond euthanasieaanvragen de huisarts na afloop van een lastig geval ging zitten en zei: “Ik bedacht opeens dat je ook nee had kunnen zeggen …”