Apothekers zijn vertrouwd met communicatie op academisch niveau, terwijl veel patiënten eenvoudig taalgebruik gewend zijn. In een lijfelijk gesprek kan direct worden ingespeeld op de feedback van de patiënt (een opmerking of een frons), maar bij schriftelijke geneesmiddelinformatie is dat onmogelijk. Geneesmiddelteksten moeten daarom toegankelijk en begrijpelijk zijn.