Durf te vragen

Een genoegen, omdat hij een zeer bezield spreker is en een zaal van honderden mensen muisstil geboeid kan laten luisteren.

Hij sprak over leiderschap, wat het betekent om een goede leider te zijn en hoe je ervoor kunt zorgen dat je mensen tot bloei kunt brengen. Daarbij was één voorbeeld dat mij in het bijzonder erg deed denken aan momenten in het ziekenhuis.

Het ging over het verzoek om met spoed zand naar de woestijn te vervoeren. Dat klinkt als water naar de zee dragen en daarmee werd het verzoek niet op tijd gehonoreerd. Het probleem was dat dit niet gecommuniceerd werd naar de aanvragers, omdat niemand de ‘domme’ vraag wilde stellen: ‘Waarom heb je eigenlijk zand nodig in de woestijn?’

Boodschap: soms moet de domme vraag gesteld worden. Ik probeer dit dan ook regelmatig te doen. Gelukkig worden deze vragen ook wel eens aan mij gesteld, of zie ik het om mij heen. Maar cruciaal is de reactie die de vragensteller vervolgens krijgt. Want niet iedereen kan de domme vraag waarderen en soms wordt deze dan ook behoorlijk vervelend beantwoord.

Dit kan leiden tot het stoppen van het stellen van vragen. Terwijl nou juist de domme vraag zo belangrijk kan zijn en het verschil kan maken. Ik roep u op: stel dagelijks één domme vraag. In het slechtste geval leert u er iets van.