Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Open workspace

PW Magazine 31 / 32, jaar 2011 - 04-08-2011 | door Claudia Rijcken
column

Het is zover, ook onze afdeling gaat over naar ‘open workspace’. Ik weet eigenlijk niet eens wat de Nederlandse term voor werken zonder kamers en gesloten deuren is; ik vermoed dat het zoiets als open werkruimte moet zijn.

In ieder geval betekent het in de praktijk dat de tussenmuren naar beneden gehaald worden en verschillende afdelingen samen in een grote ruimte hun werk verrichten. Dat lijkt veel concrete voordelen te hebben, zoals ondersteuning van een meer egalitaire organisatie, bevordering van cross-functionele samenwerking en reducering van onderlinge uitwisseling van niet-constructieve feedback (lees: minder geroddel). Klinkt mooi, maar zijnde een team van adequaat opgeleide analytici, klinken er ook tegengestelde geluiden uit de gelederen. Geluidsoverlast, concentratieproblemen, interactievrees … Allemaal onderwerpen die als potentiële bedreiging voor de productiviteit en de gezelligheid naar voren worden gebracht.

Vandaar de noodzaak om een open workspace-etiquette te overwegen: strakke regels over het aantal decibel dat in een open conversatie maximaal gehaald mag worden, de hoeveelheid c.q. het type voedsel dat ten overstaan van collegae genuttigd mag worden en de lengte van de privacyzone die men elkaar zou moeten gunnen.

U begrijpt, interessante dynamiek, die open werkruimte. Ik verheug me erop te mogen beleven hoe de teaminteractie zich zal ontwikkelen, hoe de persoonlijke leefruimte bewaakt zal worden en bovenal: hoe een alternatieve operationele aanpak de effectiviteit van werken binnen een lokaal farmabedrijf zal beïnvloeden. Ik beloof u: ik praat u als ervaringsdeskundige bij in 2012.

Document acties

Back to top