Medicijnpakje per fietskoerier

In het begin vonden sommige apotheek­klanten het een beetje raar:  stond daar opeens een licht bezwete fietsvrouw met een helmpje op voor de deur. “Maar al snel wenden de mensen aan onze fietskoeriers en kregen ze goede fooien”, vertelt Henk Jan Verburg.

Zijn apotheek America werkt nu al veertien jaar met koeriers die op speciaal verstevigde racefietsen de stad doorkruisen om pakjes medicijnen af te leveren. Zelfs de medicatie voor tehuizen gaat per rijwiel: hiervoor zet fiets­koerierbedrijf Demarrage een mountainbike in die is uitgebouwd tot bakfiets. Inmiddels werken alle Maastrichtse apotheken met fietsers, al hebben de meesten er ook nog een auto bij.

In het verleden had apotheek America een autokoerier die bij de apotheek op de loonlijst stond. “Daar was altijd gedoe mee. De bezorger was vaak ziek. Het uitzendbureau kon op korte termijn meestal geen vervanging regelen, waarna wij alle klanten op de bezorglijst moesten bellen met een nare mededeling. Niet leuk …”

Gunstige route

Nu gaat het zo: “Wij mailen de bezorglijst naar de koerier, die zelf een gunstige route bepaalt. In de apotheek legt de koerier de pakjes in de juiste volgorde en plaatst die in de rugzak. Het eerste adres ligt bovenop en zo werkt de koerier zich een weg naar beneden. We doen twee bezorgrondes per dag.”

Volgens Verburg zijn de fietskoeriers niet alleen sneller, goedkoper en milieuvriendelijker dan de autokoeriers, ze hebben ook een prettigere mentaliteit. “Ze zijn trotser op hun werk. Het is een subcultuurtje, zoiets als ook skateboarders hebben. Er zijn veel studenten onder, maar ook kunstenaars die wat willen bijverdienen.”

20.000 kilometer

Inmiddels is Maastricht, naast Demarrage, nog een fietskoerierbedrijf rijk en zijn er elk jaar heuse fietskoerierskampioenschappen in de stad. Daarbij gaat het erom zo snel mogelijk, via een zo gunstig mogelijke route, een aantal pakjes af te leveren. Oefening baart kunst: een fulltime koerier van Demarrage fietst per jaar een slordige 20.000 kilometer.

Henk Jan Verburg heeft eigenlijk alleen maar goede woorden over voor de koeriers. “Als het regent, hoor je ze wel eens klagen. Maar de bezorging gaat altijd door; het zijn geen watjes!” Toch is er een klein nadeel: “Als ze heel hard zijn gegaan, willen ze nog wel eens stinken.”