Ga naar inhoud. | Ga naar navigatie

Persoonlijke hulpmiddelen

Navigatie

Ketenzorg dreigt spaak te lopen

Zorggroepen ondervinden problemen

PW Magazine 33 / 34, jaar 2011 - 04-08-2011
De organisatie van ketenzorg dreigt te stagneren. Zorggroepen ondervinden vaak grote problemen bij het sluiten van contracten met zorgverzekeraars. Dat blijkt uit een enquête onder zorggroepen van de Adviesgroep Ketenzorg in samenwerking met de Landelijke Vereniging Georganiseerde eerste lijn (LVG).
Ketenzorg dreigt spaak te lopen

De Adviesgroep Ketenzorg ondervroeg in samenwerking met de LVG ruim honderd zorggroepen. In totaal vulden 67 groepen de vragenlijst in.

De respondenten geven aan dat ze vooral tegen problemen aanlopen bij de contractering van zorgprogramma’s op het gebied van COPD en cardiovasculair risicomanagement (CVRM). Voor COPD hadden 21 van de 67 zorggroepen (31%) wel een verzoek gedaan, maar in mei nog geen contract kunnen sluiten. Voor CVRM hadden 19 verzoekende zorggroepen (28%) in mei nog geen contract gesloten.

De contractering van zorgprogramma’s rond diabetes verloopt een stuk soepeler. Slechts vier zorggroepen die een contract hadden aangevraagd (6%) hadden in mei nog steeds geen contract met de zorgverzekeraar.

Financiering

Uit de enquête blijkt dat de zorggroepen een hele rits aan knelpunten ondervinden. De zorgverzekeraar legt bijvoorbeeld een eenzijdig format op (57%), vraagt patiëntgegevens waaraan de zorggroepen niet kunnen voldoen (19%), of reageert niet op het aanbod (13%).

Verder blijken zorgverzekeraars allemaal hun eigen eisen te stellen en weinig flexibiliteit te tonen.

Problemen met het sluiten van contracten met zorgverzekeraars maken dat zorggroepen vaak een onverantwoord ondernemersrisico lopen, zo stelt de Adviesgroep Ketenzorg in het rapport. Contracten komen onverantwoord laat tot stand, zodat zorggroepen gaten in de financiering zelf op moeten vangen.

Deze problemen hebben ook gevolgen voor de patiënt. Een flink deel van de zorggroepen (73%) lukt het nog om de zorg toch te leveren, bijvoorbeeld door de betaling aan de betrokken hulpverleners tijdelijk op te schorten. In andere gevallen wordt zorg niet meer geleverd of is de kwaliteit minder of er ontstaat onderscheid tussen de geleverde zorg aan patiënten van verschillende verzekeraars. Soms leidden de problemen zelfs tot het uiteenvallen van de zorggroep.

Momenteel onderhandelt de Adviesgroep Ketenzorg met de zorgverzekeraars, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de Nederlandse Zorgautoriteit over verbetering van deze situatie.

Document acties

Reacties

Anoniem
04-08-2011 17:46
zegt:

Tja. Ketenzorg zoals Ketenzorg is bedoeld is in een concurrerende omgeving niet mogelijk. Dat heeft Paul Wallace, directeur Kaiser Permanente, Ab Klink herhaalde malen proberen duidelijk te maken. Verticaal geïntegreerd KP lukt het wel, maar is afhankelijk van marktpositie en cultuur van de bevolking. Zodra in het marktgebied klassieke verzekeraars op het toneel verschijnen met lagere zorgpremies is het gedaan met KP en de Ketenzorg. Ketenzorg maakt de zorg immers duurder, met de kans op betere kwaliteit. Ook die nuancering heeft Paul Wallace Ab Klink proberen over te brengen.

ZN kan haar leden niet binden. Het zou de KNMP bekend moeten zijn sinds het falen van het Convenant 2007 - 2009.

ZN kan haar leden niet binden temeer omdat het zorgstelsel is gebaseerd op concurrerende verzekeraars die ieder een onderscheidend aanbod doen richting verplicht verzekerden opdat deze verplicht verzekerden wat te kiezen zouden hebben.

Als alle verzekeraars hetzelfde aanbod gaan doen kan het zorgstelsel beter direct worden omgezet in een nationaal ziekenfondssysteem. Scheelt 8 miljard aan administratieve lasten en beheerskosten. En er komt dan eenmalig 10 miljard euro aan opgepotte zorgpremies terug.

Ketenzorg in een ziekenfondssysteem zoals een ziekenfondssysteem is bedoeld is wel weer mogelijk: geen concurrentie en werken op harde resultaten. Vestigingsbeleid e.d hoort er dan bij.

Adviesgroep Ketenzorg is bezig met de nationale hobby: "dood paard trekken".

Anoniem
04-08-2011 23:52
zegt:

"Er is geen ter handstellingsplicht maar wel een zorgplicht."

Anoniem
05-08-2011 17:37
zegt:

Precies zoals je had kunnen verwachten: eenzijdig dictaat, geen reactie etcetera. Derhalve zijn de prestatiebekostigingen 6 tm 10 bij voorbaat gedoemd te mislukken om exact dezelfde redenen.

Anoniem
15-08-2011 00:04
zegt:

En hier horen we het eens van een ander.

Prima artikel en geheel waard te worden gedeeld door zoveel mogelijk openbare apothekers, huisartsen, politici en topambtenaren. Een beetje lobbyist en Woordvoerder weet wat te doen.

Zorgverzekeraars, we kunnen prima zonder
and Share

FD Selections

vrijdag 12 augustus 2011

Kornelis Jan van der Vaart

Aat aan het begin van de zomer is door minister Schippers goed duidelijk gemaakt: er moet bezuinigd worden. De plannen van de minister, ze moeten nog door de Eerste Kamer, richten zich met name op het PGB (afschaffen), GGZ (drastisch korten en eigen bijdragen heffen) en op versterkte marktwerking tussen ziekenhuizen en verzekeraars. Allemaal veranderingen, zo niet verminderingen in het zorgaanbod. Kan er niet ergens anders geld worden bezuinigd? Ik denk van wel.

Als er toch ingrijpende veranderingen gaan plaatsvinden, laten we dan de zorgverzekeraars uit het systeem halen. Gaat u maar na: het enige doel van onze private verzekeraars is winst maken. Uiteraard is hun product waarmee ze dit doen het verzekeren en leveren van zorg, maar winst maken is hun doel. De oliebaron John D. Rockefeller zei het al: ‘pay nobody a profit’. Waarom zouden we dan met z’n allen wel een commercieel bedrijf bemiddelingskosten en een winstpremie betalen? Zeker wanneer we ons geld liever geven aan de zorgverlener naast ons ziekbed.

Verevening

Natuurlijk is dit wat simplistisch gedacht, de zorgverzekeraars hebben wel degelijk een taak, het verzekeren van goede zorg. Maar doen ze dat ook? Ze zijn geen verzekeraar in de klassieke zin. De individuele risico’s van hun klanten die normaal gesproken worden gewogen en van een passende premie voorzien, worden voor hen geneutraliseerd door het vereveningsfonds. Hierin storten verzekeraars voor lage risico’s en ontvangen ze voor hoge risico’s. Van echt verzekeren is dus geen sprake.

Veel meer aandacht hebben ze voor zorginkoop voor hun verzekerden, een taak die andere verzekeraars niet hebben. Een klassieke verzekeraar vergoedt de kosten bij een zelfgekozen bedrijf (autoschade) of levert het verzekerde goed zelf (rechtsbijstand). De zorgverzekeraar echter koopt zorg in voor haar cliënten. En daar zou ze veel eer, kwaliteit van zorg en winst aan kunnen behalen. Sterker nog, het is haar enige bestaansrecht. Dat bestaansrecht maakt ze echter niet waar.

Kritiek

Afgelopen jaar is er op deze plek al vaak kritiek geleverd op de zorginkoop door verzekeraars. Bij AWBZ-zorg in verpleegtehuizen kwamen de verzekeraars nog niet verder dan met instellingen afspreken dat ze zich aan de wet zouden gaan houden. Dat kan de inspectie ook doen. De selectieve zorginkoop bij ziekenhuizen komt hopelijk komend jaar wel van de grond, maar pas nadat minister Schippers een zorgakkoord heeft weten te sluiten met de ziekenhuizen en verzekeraars. Het lijkt er op dat verzekeraars niet verzekeren, maar ook geen meesters zijn in het zorginkopen.

Daarnaast hebben ze nauwelijks invloed op het gebruik of de inzet van zorg. Onlangs gepubliceerd onderzoek wees uit dat er grote verschillen zijn in de inzet van operaties tussen verschillende regio’s. Ziekenhuizen en huisartsen bepalen veel meer welke zorg dan er wordt ingezet. Zij kunnen een afweging maken tussen noodzakelijkheid, kwaliteit en kosten. Met het voor verzekeraars ontwikkelde vereveningssysteem kan een huisarts of ziekenhuis gecompenseerd worden voor hoge en lage risico’s. Dan ontstaat er een zorginkoper die én invloed op én belang heeft bij efficiënte zorgverlening. Laten we dus de zorgverzekeraars wegsturen en budgetverantwoordelijkheid geven aan ziekenhuizen of huisartsen.

Kornelis Jan van der Vaart is verpleegkundige en master-student Health Economics, Policy and Law aan de Erasmus Universiteit. Hij schrijft op persoonlijke titel.

Back to top